MUZYKOTERAPIA

Bardzo popularną i wykorzystywaną przez wielu ludzi na co dzień, jest muzykoterapia. Wykorzystuje ona muzykę oraz jej elementy w celu przywracania zdrowia fizycznego, jak i psychicznego. Ciekawostką jest fakt, iż muzykoterapia stosowana była już w czasach plemiennych, kiedy to szaman w trakcie rytuałów leczniczych stosował śpiew, grę na instrumentach oraz taniec jako formę terapii. Obecnie stosuje się ją również w walce z niepełnosprawnością.

Ze względu na techniki stosowane obecnie w muzykoterapii, dzielimy ją na:
MUZYKOTERAPIĘ AKTYWNĄ-do której zalicza się oddziaływania angażujące „fizycznie” (jak śpiew, gra na instrumentach, ruch przy muzyce, improwizacja)
MUZYKOTERAPIĘ RECEPTYWNĄ- podstawą jest słuchanie muzyki, relaksacja i wizualizacja.

Równolegle dzielimy ją również na:
MUZYKĘ W TERAPII- muzyka stosowana jest jako element każdej sesji – istotny, jednak nie zawsze podstawowy. Często stanowi tło lub uzupełnienie stosowanych technik psychoterapeutycznych czy ćwiczeń rehabilitacyjnych.
MUZYKA JAKO TERAPIA- wyznacza muzyce priorytetowe miejsce w czasie każdej sesji. Uznaje się, że już sam kontakt z muzyką, jej odtwarzanie lub tworzenie ma znaczący walor terapeutyczny.

W sesji muzykoterapii, może uczestniczyć każdy, niezależnie od wieku i płci. Przeciwwskazania odnoszą się jedynie do osób cierpiących na tzw. epilepsję muzykogenną oraz w przypadkach ostrych stanów psychotycznych.

 Współcześnie na świecie istnieje kilka głównych modeli muzykoterapii, pośród których należy wymienić:

• Muzykoterapia kreatywna (zwana również muzykoterapią Nordoff-Robbins)
• Wizualizacja Kierowana z Muzyką (Guided Imagery and Music)
• Muzykoterapia improwizacyjna
• Muzykoterapia zorientowana analitycznie
• Muzykoterapia behawioralna

W Polsce zaś najbardziej znane są metody:

• Portret Muzyczny (E. Galińskiej)
• Mobilna Rekreacja Muzyczna (M. Kierył)
  
  Elementy muzyki:
  
• rytm (uporządkowanie materiału muzycznego w czasie)
• melodia (uszeregowanie wysokości dźwięku)
• barwa
• dynamika
• agogika (tempo)
• harmonia (współbrzmienie kilku dźwięków)

Muzyka wpływa na:

• samopoczucie człowieka
• napięcie mięśni
• układ krążenia (podwyższa lub obniża puls)
• działa na układ pokarmowy i oddechowy
• odpowiednio dobraną muzykę stosuje się w łagodzeniu bólu i w czasie zabiegów chirurgicznych, stomatologicznych, w położnictwie i ginekologii
• oddziaływanie muzyką stosuje się w chorobach psychosomatycznych, a także w rehabilitacji narządów ruchu

Cele muzykoterapii:

• uspokojenie, rozluźnienie
• poznanie (cel dydaktyczno-poznawczy)
• zabawa
• poznanie siebie nawzajem
• kulturotwórcza
• wytworzenie za pośrednictwem muzyki równowagi pomiędzy sferą przeżyć emocjonalnych a procesami fizjologicznymi

Funkcje:

• muzyka pozwala na docieranie do głęboko ukrytych konfliktów oraz wydobywa i aktywizuje emocje
• poprawa nastroju uczestnika oraz realizacja ćwiczeń zaburzonych sfer psychicznych
• dostarczenie pozytywnych przeżyć uczestnikowi
• pozwala na specyficzne doznania mogące doprowadzić do głębszego zainteresowania muzyką
• wspólne przeżywanie pozytywnych emocji daje szansę na przełamanie barier nieśmiałości, rozładowanie napięcia
• stwarzanie okazji do zabawy

Zródła:
www.wikipedia.org/muzykoterapia
http://www.tematy.info/artykuly/terapia1.htm