MUZYKOTERAPIA

Bardzo popularną i wykorzystywaną przez wielu ludzi na co dzień, jest muzykoterapia. Wykorzystuje ona muzykę oraz jej elementy w celu przywracania zdrowia fizycznego, jak i psychicznego. Ciekawostką jest fakt, iż muzykoterapia stosowana była już w czasach plemiennych, kiedy to szaman w trakcie rytuałów leczniczych stosował śpiew, grę na instrumentach oraz taniec jako formę terapii. Obecnie stosuje się ją również w walce z niepełnosprawnością.

Ze względu na techniki stosowane obecnie w muzykoterapii, dzielimy ją na:
MUZYKOTERAPIĘ AKTYWNĄ-do której zalicza się oddziaływania angażujące „fizycznie” (jak śpiew, gra na instrumentach, ruch przy muzyce, improwizacja)
MUZYKOTERAPIĘ RECEPTYWNĄ- podstawą jest słuchanie muzyki, relaksacja i wizualizacja.

Równolegle dzielimy ją również na:
MUZYKĘ W TERAPII- muzyka stosowana jest jako element każdej sesji – istotny, jednak nie zawsze podstawowy. Często stanowi tło lub uzupełnienie stosowanych technik psychoterapeutycznych czy ćwiczeń rehabilitacyjnych.
MUZYKA JAKO TERAPIA- wyznacza muzyce priorytetowe miejsce w czasie każdej sesji. Uznaje się, że już sam kontakt z muzyką, jej odtwarzanie lub tworzenie ma znaczący walor terapeutyczny.

W sesji muzykoterapii, może uczestniczyć każdy, niezależnie od wieku i płci. Przeciwwskazania odnoszą się jedynie do osób cierpiących na tzw. epilepsję muzykogenną oraz w przypadkach ostrych stanów psychotycznych.

 Współcześnie na świecie istnieje kilka głównych modeli muzykoterapii, pośród których należy wymienić:

• Muzykoterapia kreatywna (zwana również muzykoterapią Nordoff-Robbins)
• Wizualizacja Kierowana z Muzyką (Guided Imagery and Music)
• Muzykoterapia improwizacyjna
• Muzykoterapia zorientowana analitycznie
• Muzykoterapia behawioralna

W Polsce zaś najbardziej znane są metody:

• Portret Muzyczny (E. Galińskiej)
• Mobilna Rekreacja Muzyczna (M. Kierył)
  
  Elementy muzyki:
  
• rytm (uporządkowanie materiału muzycznego w czasie)
• melodia (uszeregowanie wysokości dźwięku)
• barwa
• dynamika
• agogika (tempo)
• harmonia (współbrzmienie kilku dźwięków)

Muzyka wpływa na:

• samopoczucie człowieka
• napięcie mięśni
• układ krążenia (podwyższa lub obniża puls)
• działa na układ pokarmowy i oddechowy
• odpowiednio dobraną muzykę stosuje się w łagodzeniu bólu i w czasie zabiegów chirurgicznych, stomatologicznych, w położnictwie i ginekologii
• oddziaływanie muzyką stosuje się w chorobach psychosomatycznych, a także w rehabilitacji narządów ruchu

Cele muzykoterapii:

• uspokojenie, rozluźnienie
• poznanie (cel dydaktyczno-poznawczy)
• zabawa
• poznanie siebie nawzajem
• kulturotwórcza
• wytworzenie za pośrednictwem muzyki równowagi pomiędzy sferą przeżyć emocjonalnych a procesami fizjologicznymi

Funkcje:

• muzyka pozwala na docieranie do głęboko ukrytych konfliktów oraz wydobywa i aktywizuje emocje
• poprawa nastroju uczestnika oraz realizacja ćwiczeń zaburzonych sfer psychicznych
• dostarczenie pozytywnych przeżyć uczestnikowi
• pozwala na specyficzne doznania mogące doprowadzić do głębszego zainteresowania muzyką
• wspólne przeżywanie pozytywnych emocji daje szansę na przełamanie barier nieśmiałości, rozładowanie napięcia
• stwarzanie okazji do zabawy

Zródła:
www.wikipedia.org/muzykoterapia
http://www.tematy.info/artykuly/terapia1.htm

DOGOTERAPIA

Jedną z najbardziej znanych form terapii jest ta, z pomocą najwierniejszego przyjaciela człowieka, czyli psa. Nosi ona nazwę dogoterapii i jest wspaniałym narzędziem pracy z osobami cierpiącymi na porażenie mózgowe, ADHD, autyzm, nerwice czy zespół downa. Ma ona bardzo szerokie zastosowanie i daje świetne efekty. Dogoterapia to najbardziej naturalny sposób "przemycenia" trudnych,  czasem żmudnych ćwiczeń wspomagających rehabilitację z pomocą odpowiednio wybranych i wyszkolonych psów. Celem tej terapii jest oczywiście wszechstronny rozwój podopiecznego, ale spełnia ona jeszcze wiele innych zadań. 

Poprzez dogoterapię możemy:

-rozwijać mowę i wzbogacać język

-przełamywać lęk

-rozwijać funkcje poznawcze

-stymulować zmysły

-rozwijać myślenie przyczynowo- skutkowe

-stymulować pracę mięśni

-budować poczucie własnej wartości, pewności siebie

-uczyć samodzielności

-łagodzić stres, samotność

-budować więzi emocjonalne

-motywować do podejmowania działań

To znaczy, że ma ona przede wszystkim pomagać w przywróceniu ludziom zdrowia, uśmiechu i wiary we własne siły!

Poniżej wstawiam fragmenty wywiadu z dogoterapeutkami. Cały ten wywiad możecie przeczytać na stronie ekorodzice.pl 

EKORODZICE.PL: Jaką rolę pełni czworonóg w leczeniu chorych dzieci? Przy jakich schorzeniach jego pomoc jest niezastąpiona?

Katarzyna Goździewska: Dogoterapia nie leczy. Pomaga za to w przypadku różnych schorzeń minimalizować ich skutki. W zasadzie przy każdym schorzeniu czy zaburzeniu rozwoju może być włączona do działań terapeutycznych. W naszej pracy można się spotkać między innymi z dziećmi: autystycznymi, niepełnosprawnymi intelektualnie czy ruchowo, z zespołem Downa oraz innymi zaburzeniami o podłożu genetycznym, z zespołem ADHD, z wadami słuchu, wzroku. Pies doskonale może też wspierać rozwój maluchów pełnosprawnych. 

EKORODZICE.PL: Czy dogoterapia jest bezpieczna? 
K.G.: Pod warunkiem że jest odpowiednio zaplanowana, odpowiedzialnie poprowadzona oraz wykorzystuje psa odpowiednio przygotowanego do pracy. A u dziecka, z którym pracujemy, nie stwierdzono lekarskich przeciwwskazań do kontaktu z czworonogiem. 

EKORODZICE.PL: Czy rodziców o chudym portfelu będzie stać na zajęcia z dogoterapii? A może są organizacje, w których zajęcia odbywają się bezpłatnie lub są częściowo refundowane?

Danuta Jagodzińska: Dogoterapia jest bardzo popularna w naszym kraju. Prowadzona jest przez fundacje, stowarzyszenia i osoby niezrzeszone. Można spotkać się z zajęciami dogoterapeutycznymi w szkołach, przedszkolach, szpitalach lub innych ośrodkach. Część tych działań prowadzona jest w wolontariacie, część odpłatnie. Jednak NFZ nie refunduje zajęć dogoterapeutycznych.

EKORODZICE.PL: Od kogo najlepiej kupować psa, którego chcemy wyszkolić na pomocnika terapeuty?

D.J.: Jest to pytanie, które często budzi kontrowersje. Są osoby, które twierdzą, że tylko z psem rasowym można wspomagać rehabilitację, inne, że z psem ze schroniska, a jeszcze inne, że nie ma znaczenia, skąd pochodzi zwierzę. Osobiście jestem zwolenniczką psów rasowych z dobrych hodowli, w których szczenięta są właściwie wychowywane i przygotowywane do życia, ponieważ wtedy wiem, czego się mogę po nich spodziewać. 

EKORODZICE.PL: Czy osoba, która chce zostać dogoterapeutą, musi mieć jakiś specjalny "papierek" albo kwalifikacje?

D.J.: W Polsce zawód dogoterapeuty nie posiada statusu prawnego. Nie oznacza to jednak, że nie ma określonych wymagań wobec osób zajmujących się tą działalnością. Opiekun powinien mieć wykształcenie pedagogiczne, lubić pracę z dziećmi i posiadać dobrze ułożonego czworonoga z predyspozycjami do kontaktów z osobami niepełnosprawnymi. Wszystko razem powinno gwarantować sukces.

Źródła:

1.  http://dogoterapia.org.pl/joomla/index.php?option=com_content&view=article&id=42&Itemid=33

WSTĘP

Serdecznie witamy na naszym blogu

Nazywamy się Gosia Sosnowska i Paulina Noga. Studiujemy pedagogikę specjalną na Uniwersytecie Gdańskim. Jesteśmy osobami pełnymi energii i uśmiechu, które nie potrafią usiedzieć w miejscu. Uważamy, że życie osoby niepełnosprawnej wcale nie musi być nudne, monotonne i smutne. Dlatego na naszym blogu będziemy starały się przedstawić różne formy terapii, która pomoże odzyskać tym osobom radość życia i uczyni je bardziej kolorowe ;) 

Zapraszamy do odwiedzania bloga!